De laatste rechte lijn

Het leven is een race van lange adem en geluk
en heb je tegenslag dan word je d’er heel rap uitgeplukt.
Er zijn ook voorselecties en daar sneuvelen er nogal
en dan, begot, dan is er nog een halve final.
Dus ik besef maar al te goed : hier staat een finalist...
van de laatste rechte, van de allerlaatste,
van de laatste rechte lijn naar de kist

Een tijd geleden heb ik mijn zestig jaar gevierd
met al m’n beste vrienden, oh! wat hebben ze gegierd.
‘t Was allemaal bekokstoofd en geregeld “in den duk"
en dus vond iedereen dat feestje aardig goed gelukt.
Want ik was echt de enige die er helemaal niks van wist...
maar ook niet van die laatste, van die allerlaatste,
van die laatste rechte lijn naar de kist !

Ik zong al m’n liedjes in het mooiste Nederlands
en voor mijn studentjes af en toe ook in het Frans.
‘t Was beter in plat Gents geweest of onverstaanbaar “Vloms”,
dan had ik op de radio toch wel vele meer respons.
Toch blijf ik liedjes zingen, nu als Antwerpse artiest ...
in m’n laatste rechte, in m’n allerlaatste
in m’n laatste rechte lijn naar de kist!

Rij me, als ik dood ben, naar die straffe zonnebank,
want een zerk is veel te zwaar voor mij en ik moet ook geen gejank.
Speel vooral muziek en dans een swing of rock ‘n roll
en pak voor mij een Guinness of een Duvel of een Bol.
Leef en profiteer ervan en maak toch één groot feest ...
van je laatste rechte, van de allerlaatste,
van je laatste rechte lijn naar de kist !

Ik leef en profiteer ervan en ik maak één groot feest ...
van m’n laatste rechte, van m’n allerlaatste,
van m’n laatste rechte lijn naar de kist !